Voetbal

Dagmar wilde net als haar vriendinnen op voetbal. Het leek haar super gezellig om samen in een team te zitten! Julia dacht dat ze heel goed was in Dagmar lief vinden precies zoals ze was, maar toen Dagmar vertelde dat ze wilde voetballen moest Julia echt even schrikken. Ze dacht: voetbal is voor jongens! Als Dagmar op voetbal gaat dan vinden mensen haar vast heel raar! Als ze Dagmar raar vinden dan vinden ze ook mij raar en dat wil ik niet!
Julia was bang dat anderen haar zouden discrimineren, of stom zouden vinden omdat ze 'anders’ was, maar zonder dat ze het doorhad deed ze het juist zelf! Julia was zo bang dat anderen haar raar of stom zouden vinden dat ze dacht dat ze het uit zou moeten maken als Dagmar op voetbal zou gaan! Toen ze dat tegen Dagmar vertelde deed Dagmar heel rustig en heel lief! Dagmar sloeg gewoon haar armen om Julia heen en ze zei dat alles wat julia dacht en voelde oké was.
Julia huilde en huilde, ze vond het vreselijk om weg te moeten bij Dagmar.  Ze huilde totdat ze zich ineens realiseerde dat ze het helemaal niet uit hoefde te maken! Er was helemaal niemand die zei dat het stom was om op voetbal te gaan! Alleen de bange stemmetjes in haar hoofd zeiden dat! Ineens snapte Julia dat ze juist zo graag wilde dat Dagmar voor altijd helemaal Dagmar zou blijven en dat ze juist voor altijd bij haar wilde blijven!
Julia voelde nóg meer en nóg beter dan ooit: ‘Ik hou van jou precies zoals je bent en ik zal je nooit proberen te veranderen!’.
 
Om te kletsen:
Heb jij wel eens het gevoel gehad dat iemand jou wilde veranderen? Heb jij wel eens gedacht dat je anders moest zijn dan je eigenlijk bent om anderen blij te maken? Wat gebeurde er toen?